Orwell 2202

​Op mijn tv zie ik de keizer verzinsels opdreunen. Hij teert op angst en slaafsheid. In zijn keizerrijk is dat een traditie waar blijkbaar slecht aan valt te ontsnappen. Bovendien mist hij als enige ter wereld de Superkracht. Niet dat hij de Kracht niet kan krijgen. Maar hij speelt liever op veilig. En omdat hij de keizer is, is dat levensgevaarlijk.

Ook ik kreeg de Superkracht destijds als kind en kon het niet geloven. Dat ik zo jong al iets kon betekenen. Anderen voelden hun Kracht beter aan. Je moet er denk ik genoeg zelfvertrouwen voor hebben. Ik ken mensen die als student hun Superkracht nog altijd over het hoofd zagen. Waar het uiteindelijk om schijnt te draaien, is of je als volwassene je Kracht min of meer onder controle hebt. Daar zijn niet echt cursussen voor. Je moet het een beetje van elkaar leren, al helpt school soms.
​
Over onze collectieve Superkracht bestaan dus een hoop misverstanden. Ik neem aan dat de keizer er daarom zo voor terugdeinst, en zo schaamteloos inzet op oorlog. Blijkbaar voelt dat lekker; maar de Superkracht bezorgt je soms juist een rotgevoel. Die is ineens spoorloos of onherkenbaar. En de grootste misvatting is dat de Superkracht je zwak zou maken. 


​Zwák, het allergiewoord van de keizer.

 Daarom houdt de keizer ook niet van andere krachten die vanzelfsprekend zijn, en dus net zo vaag als de Superkracht. Jaar in, jaar uit vroeg ik me bijvoorbeeld af hoe je in hemelsnaam zoiets abstracts kunt vieren als vrijheid, of vrede, of verdraagzaamheid. Al is het heerlijk om te dansen en te drinken in de zon. Maar de keizer hoeft ze niet, en dat zegt iets. Ook de Superkracht kan trouwens heel luchtig en doorluchtig zijn. En die is nóg sterker dan drank en zon en muziek en de liefde en het vrije woord en al dat verworven moois.

Door de Superkracht zorg je bijvoorbeeld niet eerst voor je eigen hachje en hobbel je niet slaafs achter je ego aan. Zelfs ga je niet over lijken en heb je wél de moed om af te gaan. De keizer durft dat allemaal niet. Hij maait om zich heen en schreeuwt de taal van Machiavelli.

De Superkracht heeft een naam die is uitgehold. Er is geen volwassene die er niet onbeholpen mee omgaat. Het blijft vaak bij aanmodderen. Maar de keizer gebruikt de Kracht niet eens. Zijn Superkracht lijkt wel stuk.
​
Utrecht, 25 februari 2022