Ziel en vloeken
​
0
nee dat  is   vast    ook     al      gedaan        (wijsheid         achteraf)             .

2
Ik zeg het maar meteen: ik ben een verhaal dat op zichzelf reflecteert. Daarmee roep ik mezelf uit tot hoofdpersoon, ik-figuur, protagonist, verteller. Ik ben geen gedicht, dus ik hou me wel aan al die conventies, dat dat even duidelijk is. Deze premisse behoeft en Kruidnagel is toch zeker James Joyce niet?

2965
Eerst hadden hoofdstukken van die ellenlange titels, halve verhalen waren dat, waarin George aan Josephine laat doorschemeren dat een samenvatting vooraf inmiddels op Netflix bon-ton is. De ontdekking van de teaser. Deze postcode is trouwens niet de pincode van Kruidnagel, want die moniker bestaat feitelijk niet. Wat wel degelijk bestaat, is de postcode-armoede-index van de Volkskrant. Pointe-alarm.

(O ja: tegenwoordig gaan zelfs de cijfers op de helling.)

5
Als het niet nodig is, dan is het optioneel. Zoals de lengte van een hoofdstuk of alinea: een woord kan al volstaan. In Wormen en Engelen van Maarten van der Graaff (zo, intertekstualiteit, omdat we zo nodig aan de stoelpoten moeten zagen) Nee, het is (nog) niet de canon. Maar als de pillen van Buwalda dat worden, dan denk ik toch al snel aan een omhooggevallen columnist. Respect, nee, liefde. ik hou juist van het verhaalverhaal. Dat typisch Angelsaksische, met een lijn erin en gebeurtenissen en wat licht en lucht en niet al dat gezucht en gesteun en er-gebeurt-nietsverhalen. Joyce voordat hij ging experimenteren in het interbellum. Juist dat lijkt me naakt. Guilty by association.
Kidding. Onbetrtouwbaar.


​40
En eng. Lekker gek.

99,99999999999999999999999999999999999999999999999
En puur: rotzooi maar wat an.

-273
Het kan aan hem liggen, maar eigenlijk lijkt het hem een heel christelijk thema, dat vloeken in de kerk, dat zagen aan de stoelpoten van het verrotte literaire wereldje. Weg met status, inclusief de status quo. Dat je niet schrijft om door te breken, om zo nodig origineel te zijn, maar iets te zeggen hebt. Dit cliché nadert het absolute nulpunt, omdat het zo waar is. Zijn de andere kunstwereldjes ook zo verrot? Streven moet, i.t.t. streben.

1
25 procent van de Nederlandse jongeren heeft moeite met lezen. Kan de rest wel lezen? Awater? Iedereen kan schrijven, maar wie kan er schrijven? Ik ben een kunst, of in elk geval een ambacht, of op zijn minst een kunstje (koud?). Clichéalarm.

​​​Utrecht, 27 oktober 2020